Χρειαζόμαστε ένα ισχυρό πολιτισμικό ΣΟΚ

Από: Ζούμπος Άγγελος
zoumposaggelos@gmail.com

Καλησπέρα διαδικτυακέ αναγνώστη μου! Πριν μπω στο θέμα θα ήθελα να σου αποκαλύψω ένα "βίτσιο" που έχω το οποίο ακούει στο όνομα...Premier League. Έχω την ανάγκη κάθε Σαββατοκύριακο να βλέπω τουλάχιστον δύο με τρεις αγώνες του αγγλικού πρωταθλήματος κι αυτό γιατί δεν θα ήθελα ποτέ να ξεχάσω πως παίζεται το τόπι και πως πρέπει να αντιμετωπίζεται το άθλημα που ονομάζουμε ποδόσφαιρο. Φαντάζομαι πως μπορείς να καταλάβεις πως ένιωσα, όταν από το ντέρμπι του Λονδίνου μεταξύ των Τότεναμ και Τσέλσι άλλαξα συχνότητα για να δω την αγαπημένη μας ομάδα να παίζει με τον Αστέρα στην Τρίπολη.

Οι διαφορές ήταν πολλές και το σοκ πολύ ισχυρό. Αξίζει όμως να το ζει κανείς κάθε βδομάδα. Από που να αρχίσεις και που να τελειώσεις; Από το υπέροχο γήπεδο των "Σπυρουνιών", το Γουάιτ Χαρτ Λέιν; Από τον κόσμο που τραγουδούσε ασταμάτητα και με ωραίο τρόπο έδινε ώθηση στην ομάδα του; Από τον διαιτητή που δεν χρειαζόταν να δίνει εξηγήσεις στους ποδοσφαιριστές για κάθε σφύριγμα του; Από τους θεατές που δεν του βρίζανε εν χορό τη μάνα και το σπίτι (αλλά ξέχασα αυτοί είναι φλώροι); Από τα δύο υπέροχα γκολ που σημειώθηκαν σε ένα παιχνίδι που η μπάλα πήγαινε ασταμάτητα πάνω-κάτω για 90 λεπτά; Τι να πιάσεις και τι να αφήσεις;

Δυστυχώς εδώ στο Ελλαδιστάν έχουμε μειώσει τις απαιτήσεις μας και κάθε Κυριακή δείχνουμε το πόσο ΔΕΝ μας ενδιαφέρει αυτό που βλέπουμε. Δεν γεμίζουμε τα γήπεδα, κάνουμε επεισόδια για να τα αδειάσουμε και αποθαρρύνουμε όποιον δεν έχει διάθεση για βρισίδια και ξύλο να έρθει και να δει την αγαπημένη του ομάδα. Δεν απαιτούμε από την διοίκηση της ομάδας μας να βλέπουμε έστω για ένα τεταρτάκι ποδόσφαιρο που να πλησιάζει το αγγλικό υπερθέαμα και γκρινιάζουμε όταν μας πηδάνε στην Ευρώπη. Δεν ψάχνουμε να βρούμε τι φταίει για το βιασμό που δεχόμαστε αλλά κοιτάμε να πούμε στους απέναντι ότι φάγανε περισσότερα πριν 7 χρόνια από την Γιουβέντους, ότι κάνανε πρόπερσι το πρώτο διπλό στην Ευρώπη μετά από 40 χρόνια και άλλα τέτοιου είδους επιχειρήματα. Οκ, η καζούρα είναι δεκτή και επιθυμητή αλλά τι αλλάζει στο πρόβλημα σου; Τίποτα απολύτως.

Πριν μερικές μέρες η Θύρα13 έβγαλε μια ανακοίνωση στην οποία μεταξύ άλλων έλεγε ότι: "Θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν έχουμε καμία σχέση με τα επεισόδια (σ.σ. στο ματς με τον Πανσερραϊκό) και ότι αυτά έγιναν από μεμονωμένα άτομα. Δεύτερον, δεν υπήρχε περίπτωση ποτέ να κάνουμε κακό σε οποιοδήποτε τμήμα του συλλόγου για να δείξουμε τη δύναμή μας." Δυστυχώς όμως, κάποιοι εξ αυτών που πήγαν στην Τρίπολη δεν σέβονται την ιστορία της Θύρας13 ούτε τον ίδιο τον σύλλογο. Αποτέλεσμα των ενεργειών τους είναι ότι θα κλείσει το ΟΑΚΑ για μερικές ακόμα αγωνιστικές, το ρεκόρ των 30.000 διαρκείας δεν θα έχει καμία ουσία και η ομάδα θα παίζει μόνη της εντός και εκτός έδρας. Τόσο μαλάκες είμαστε. Έχουμε απαιτήσεις απ' όλους τους άλλους και όχι από τους εαυτούς μας.

Που θέλω να καταλήξω. Ίσως θα ήταν ιδανικό να μπει λουκέτο στο ΟΑΚΑ οριστικά για φέτος, να μην κοπεί εισιτήριο και οι κάτοχοι των διαρκείας να ζητήσουν τα λεφτά τους πίσω με εξώδικα. Το αποτέλεσμα όλων αυτών θα είναι, η ΠΑΕ να βουλιάξει οικονομικά, να μην κάνει μεταγραφές για περαιτέρω ενίσχυση και του χρόνου να γυρίσουμε στην δοξασμένη Λεωφόρο των δέκα χιλιάδων θέσεων. Αυτό θέλουμε; Αυτό πρέπει να γίνει ώστε η ΠΑΕ να λειτουργήσει ως οφείλει, η Θύρα13 να βοηθάει και όχι να βάζει τρικλοποδιές στην ομάδα και να πετάξει έξω όποιον ντροπιάζει τον μεγαλύτερο και παλαιότερο σύνδεσμο φιλάθλων; Χρειαζόμαστε ένα ισχυρό πολιτισμικό σοκ και αλλαγή νοοτροπίας ΑΝ θέλουμε έναν δυνατό και πανίσχυρο Παναθηναϊκό. Δεν δικαιολογείται κανένα είδος χουλιγκανισμού επειδή η ομάδα στραβοπάτησε στην Τρίπολη. Αυτά είναι να 'χαμε να λέγαμε. Μεγαλύτερο πρόβλημα δημιουργούν τέτοιου είδους ενέργειες, παρά βοηθούν. Μπορεί σαν Μεσόγειοι να είμαστε πιο θερμόαιμοι από τους "κρυόκωλους" Άγγλους, όταν όμως τα πράγματα ξεφεύγουν από την καυτή ατμόσφαιρα και τη δυνατή φωνή τότε κάνουμε κακό στον σύλλογο που υπεραγαπούμε και τον μικραίνουμε.