Ποιοι σέντερ μπακ συμμετείχαν στα ακριβοπληρωμένα αλλά αποτυχημένα πράσινα πειράματα για τον «στυλοβάτη» στην άμυνα μετά το νταμπλ του 2004.
Ο ΠΡΩΗΝ τεχνικός του Παναθηναϊκού Ολλανδός κ. Χενκ τεν Κάτε υποστήριζε ότι «η καρδιά μιας ομάδας βρίσκεται στους δύο κεντρικούς αμυντικούς και στους δύο κεντρικούς μέσους» διότι, όπως εξηγούσε,
«εκεί πρέπει να έχεις παίκτες ηγέτες με προσωπικότητα και ειδικό βάρος». Με το
συγκεκριμένο ποδοσφαιρικό σκεπτικόκατ΄ αρχάς αποκτήθηκε το καλοκαίρι του 2009 ο βραζιλιάνος διεθνής αμυντικός μέσος Ζιλμπέρτο Σίλβα και έναν χρόνο αργότερα ο πολυσύνθετος έλληνας χαφ Κώστας Κατσουράνης . Δεν συνέβη όμως το ίδιο και στο κέντρο της άμυνας, όπου στο Τριφύλλι υπάρχει μια μεγάλη «μαύρη τρύπα» που το ταλαιπωρεί για χρόνια. Από την εποχή που
κρέμασε τα παπούτσια του ο «εγκεφαλικός» δανός στόπερ Ρενέ Χένρικσεν το 2005 και αποχώρησε για τη σκωτσέζικη Ρέιντζερς ο έλληνας διεθνής νυν αμυντικός της Λίβερπουλ Σωτήρης Κυργιάκος, ο Παναθηναϊκός αναζητεί (ματαίως) έναν κεντρικό αμυντικό με εκτόπισμα που θα κάνει τη διαφορά εντός γηπέδου. Πέντε χρόνια μετά ο ΠΑΟ συνεχίζει να κυνηγά το «πράσινο διαμάντι»
για το κέντρο της άμυνας και πιθανότατα εφέτος θα φθάσει(;) το πλήρωμα του χρόνου, διότι οι περιπτώσεις για τις οποίες «δουλεύουν» παράλληλα οι διοικούντες το Τριφύλλι (ξεχωρίζουν ο Γάλλος Βιλιάμ Γκαλάς
και ο Ισπανός Κάρλος Μαρτσένα ) δείχνουν ότι τα λάθη του παρελθόντος με τους αγνώστου ταυτότητας, χαμηλού επιπέδου και low budget στόπερ έγιναν μάθημα.
Προ πολυμετοχικότητας γινόταν λόγος για την έλλειψη ενός εξαιρετικού κεντρικού αμυντικού, αλλά το καλοκαίρι του 2008... βαφτίστηκε «Ηummer» από τον πρώην πρόεδρο της ΠΑΕ Παναθηναϊκός κ. Νικόλα Πατέρα , ενώ ενάμιση χρόνο αργότερα ο ιδανικός στόπερ μετονομάστηκε «killer» από τον νεοπροσληφθέντα τότε τεχνικό του Παναθηναϊκού κ. Νίκο Νιόπλια , ο οποίος εξαρχής διαπίστωσε το έλλειμμα ποιότητας στην αμυντική γραμμή και ζήτησε άμεσα ενίσχυση. Παρ΄ όλα αυτά το κενό παρέμεινε στην άμυνα των Πρασίνων, που φαίνεται ότι τώρα έχουν βρει τον εκλεκτό σε έναν εκ των Γκαλάς, Μαρτσένα - ή τον «άγνωστο Χ» που κρατείται μυστικός- για την απόκτηση του οποίου υπολογίζεται ότι θα δαπανώνται ετησίως περίπου 1,5 εκατ. ευρώ (χωρίς να υπολογίζονται οι φόροι). Κάνοντας μάλιστα μια αναδρομή στις αγορές ή στους δανεισμούς στόπερ από τον Παναθηναϊκό την τελευταία πενταετία, γίνεται αντιληπτό ότι αν είχαν παρθεί ορθότερες αποφάσεις, αντί των επτά κεντρικών αμυντικών που αποκτήθηκαν και κόστισαν περί τα 9 εκατ. ευρώ (αγορές, συμβόλαια, πριμ υπογραφής κ.λπ.) οι Πράσινοι προ πολλού θα είχαν κλείσει μια μεγάλη πληγή, η οποία μετετράπη σε γάγγραινα.
Ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το νταμπλ το 2004 έχοντας στο δυναμικό του τέσσερις ικανότατους (και φορμαρισμένους εκείνη την περίοδο) κεντρικούς αμυντικούς. Ο Δανός Ρενέ Χένρικσεν, ο Νοτιοαφρικανός Νασίφ Μόρις και οι Ελληνες Γιάννης Γκούμας και Σωτήρης Κυργιάκος (τραυματίστηκε και έχασε το μεγαλύτερος μέρος της σεζόν) αποτέλεσαν την καλύτερη τετράδα στόπερ που είχαν οι Πράσινοι τα τελευταία 15 χρόνια, αλλά έκτοτε άρχισαν τα προβλήματα. Μολονότι την επόμενη περίοδο (2004-05) αποχώρησαν ο Χένρικσεν με τον Κυργιάκο και (απ)έμειναν ο Γκούμας, ο Μόρις και ο Ηλίας Κώτσιος, ο οποίος είχε αποκτηθεί από τον ΟΦΗ τον Ιανουάριο του 2004, ο Παναθηναϊκός δεν ενισχύθηκε.
Κάτι ανάλογο συνέβη και το 2005-06 με αποτέλεσμα η τριάδα Γκούμα, Μόρις, Κώτσιου να πλαισιωθεί από τον κροάτη αμυντικό μέσο Ιγκόρ Μπίσκαν, ο οποίος όμως αποκτήθηκε από τη Λίβερπουλ (κυρίως) για τη μεσαία γραμμή και κατ΄ ανάγκη χρησιμοποιήθηκε από τον ιταλό τεχνικό κ. Αλμπέρτο Μαλεζάνι ως στόπερ σε αρκετά παιχνίδια.
Απανωτές απογοητεύσεις
Το καλοκαίρι του 2006 οι Πράσινοι παρουσίασαν «μετά βαΐων και κλάδων» ως διάδοχο του Χένρικσεν τον Σουηδό Μίκαελ Αντονσον (για τη μεταγραφή του δαπανήθηκαν 500.000 ευρώ), ο οποίος απογοήτευσε και το επόμενο καλοκαίρι απο τέλεσε παρελθόν. Και την επόμενη σεζόν (2007-08) το δίδυμο ΓκούμαΜόρις, το οποίο παρέμενε βασικό και αναντικατάστατο, ήλθαν να ενισχύσουν ο Βάσκος Γιόσου Σαριέγκι από την Αθλέτικ Μπιλμπάο και ο Νιγηριανός Τζο Ενακαρίρε από την Ντιναμό Μόσχας.
Ο πρώτος δεν έκανε την απαιτούμενη διαφορά αλλά παραμένει στο Τριφύλλι, καθώς προ δύο εβδομάδων ανανέωσε το συμβόλαιό του ως το 2012. Αντιθέτως η θητεία του δεύτερου ολοκληρώθηκε με συνοπτικές διαδικασίες λίγους μήνες αργότερα. Αμφότεροι κόστισαν στον ΠΑΟ μόλις 800.000 ευρώ (500.000 ευρώ και 300.000 ευρώ αντιστοίχως)
Αποτυχίες και αστοχίες
Το καλοκαίρι του 2008 έφθασε η ώρα της πολυμετοχικότητας και του ανοίγματος στο μεταγραφικό μπάτζετ. Ωστόσο παρά τις προσπάθειες για την αγορά του Αργεντινού Ερνάν Πεγεράνο και του Γάλλου Γκαέλ Ζιβέ, εν τέλει το πρώτο μεγάλο οικονομικό πακέτο που δαπανήθηκε για την απόκτηση κεντρικού αμυντικού ξοδεύτηκε για τον Χρήστο Μελίσση του ΠΑΟΚ, που στοίχισε 2 εκατ. ευρώ! Ο Μελίσσης ουδέποτε έπεισε όχι απλώς ότι άξιζε τόσα χρήματα, αλλά και μια θέση στο ρόστερ του Παναθηναϊκού. Εξ ου και οι ελάχιστες συμμετοχές του με το Τριφύλλι (προτού δοθεί δανεικός στη Λάρισα) καθώς, ως επί το πλείστον, στο κέντρο της άμυνας χρησιμοποιήθηκαν ο Σαριέγκι, ο Γκούμας και ο Λουκάς Βύντρα , τον οποίο ως λύση ανάγκης μετέτρεψε σε στόπερ ο ολλανδός κόουτς κ. Χενκ τεν Κάτε.
Εξι μήνες αργότερα, κατά τη χειμερινή μεταγραφική περίοδο, αποκτήθηκε ως ελεύθερος ο ταλαντούχος Βραζιλιάνος Ντέιβιντ, ο οποίος έπειτα από ένα εξάμηνο επέστρεψε με δανεισμό στην πατρίδα του. Ακόμη όμως και κατά τη δεύτερη πολυμετοχική σεζόν δεν αποκτήθηκε ο αμυντικός που θα έκανε τη διαφορά, διότι ούτε ο 30χρονος Σεντρίκ Καντέ από το Μάλι ούτε ο Σουηδός Ματίας Μπιάρσμιρ (και για τους δύο δόθηκε περίπου 1 εκατ. ευρω) κατόρθωσαν να διαφοροποιήσουν τα δεδομένα στην αμυντική γραμμή του Παναθηναϊκού, κάνοντας και εφέτος επιτακτική την ανάγκη για ενίσχυση στο κέντρο των μετόπισθεν.
Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ (ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΟ) ΣΤΟΠΕΡ
Η λίστα με τα ονόματα των υποψήφιων μεταγραφικών στόχων του Παναθηναϊκού για το κέντρο της άμυνας είναι μακροσκελέστατη καθώς τα τελευταία χρόνια οι Πράσινοι βρίσκονται διαρκώς σε αναζήτηση στόπερ,με αποτέλεσμα οι προτάσεις των διαφόρων μάνατζερ να πέφτουν βροχή.
Επί του παρόντος,οι διοικούντες το Τριφύλλι δείχνουν να έχουν πρώτες επιλογές τουςΒιλιάμ ΓκαλάςκαιΚάρλος Μαρτσένα , δίχως να αποκλείεται και κάποια έκπληξη,ωστόσο προηγήθηκαν τέσσερις περιπτώσεις,οι οποίες απασχόλησαν σοβαρά τον Παναθηναϊκό,αλλά οι προσπάθειες που έγιναν δεν απέφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Κατ΄ αρχάς οι Πράσινοι κινήθηκαν για να εντάξουν στο δυναμικό τους τον δανό αμυντικό της ΦιορεντίναΠερ Κρόλντρουπ, ο οποίος όμως εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε ότι χρησιμοποίησε το Τριφύλλι προκειμένου να παραμείνει (όπως και συνέβη) στους Βιόλα με καλύτερους οικονομικούς όρους.
Επίσης οι Πράσινοι έφθασαν πολύ κοντά στην αγορά του ΒραζιλιάνουΜαρτσέλο Μπορντόναπό τη γερμανική Σάλκε, που όμως προτίμησε τα «πετροδολάρια» της Αλ Ραϊάν από το Κατάρ,καθώς και του συμπατριώτη τουΚρις (φωτογραφία) ο οποίος τελικά ανανέωσε με τη Λυών. Εξετάστηκαν (και) οι περιπτώσεις του διεθνούς γερμανού της Ρεάλ Μαδρίτης Κριστόφ Μετσέλντερκαι του αργεντινού αμυντικού της Μπόκα Τζούνιορ Γκάμπριελ Παλέτα, οι οποίοι εν τέλει μεταγράφηκαν στη γερμανική Σάλκε και στην ιταλική Πάρμα αντιστοίχως.
(Ι. ΣΚΟΚΑΣ)
