Σαραβάκος Δημήτρης : Ο μεγάλος ''μικρός'' του Ελληνικού ποδοσφαίρου.

Ο Δημήτρης Σαραβάκος είναι αναμφίβολα ένας από τους μεγαλύτερους επιθετικούς όλων των εποχών που έχει αναδείξει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Πρόκειται για ένα μεγάλο ποδοσφαιρικό ταλέντο, καθώς ήξερε να παίζει «έξυπνα» με ή χωρίς την μπάλα. Είχε εξαιρετικό σουτ, κυρίως σε στημένες φάσεις έξω από την μεγάλη περιοχή, καθώς και εκρηκτικό «σπριντ».

Γεννήθηκε στις 29 Ιουνίου του 1961 στην Αθήνα και μεγάλωσε στη Νέα Σμύρνη. Είναι παιδί του επίσης σημαντικού ποδοσφαιριστή του Πανιωνίου Θανάση Σαραβάκου.

Η ποδοσφαιρική του καριέρα ξεκίνησε από την ομάδα του Πανιωνίου το 1979 και στις 22 Ιουνίου του 1984 μετεγγράφηκε στον Παναθηναϊκό οπού και απέκτησε μεγάλη φήμη. Με την ομάδα του Παναθηναϊκού κατέκτησε πολλά πρωταθλήματα και κύπελλα, ενώ είχε σημαντικές διακρίσεις και στην Ευρώπη. Τον Ιούλιο του 1994 πήγε στην ΑΕΚ, όπου και παρέμεινε μέχρι το Μάιο του 1996. Το ίδιο καλοκαίρι επέστρεψε στον Παναθηναϊκό για να «κλείσει» την ποδοσφαιρική του καριέρα.

Έχει 432 συμμετοχές στην Α' Εθνική Κατηγορία (373 συμμετοχές με τον Παναθηναϊκό) και έχει σημειώσει 258 γκολ (200 με τον Παναθηναϊκό). Έχει φορέσει 78 φορές τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδος (28 ως αρχηγός) με την οποία έχει σημειώσει 22 τέρματα. Η σημαντικότερη στιγμή του ως παίχτης της Εθνικής ήταν η συμμετοχή του στο Μουντιάλ της Αμερικής στο παιχνίδι με την Αργεντινή.

Καριέρα

Πανιώνιος

Ξεκίνησε την καριέρα στον Πανιώνιο το 1979 και μετά από μια πολύ καλή χρονιά που είχε το 1984 ο Παναθηναϊκός τον αποκτήσε.

Παναθηναϊκός

Στον Παναθηναϊκό έδειξε τη μεγάλη του αξία και κέρδισε πολλά πρωταθλήματα, κύπελλα καθώς και την ευρωπαϊκή καταξίωση αφού με τις εντυπωσιακές του εμφανίσεις στα ευρωπαϊκά ματς ανάγκασε τη Γιουβέντους να κινηθεί για την απόκτησή του, πράγμα που δεν δέχθηκε ο Γ. Βαρδινογιάννης διότι τον θεωρούσε αναντικατάστατο.

Συγκεκριμένα πρίν τις αναμετρήσεις για το κύπελλο ΟΥΕΦΑ, την περίοδο 1987-1988, μεταξύ Παναθηναϊκού - Γιουβέντους (Ο.Α.Κ.Α.:1-0 Σαραβάκος, Κομουνάλε - Τορίνο:2-3 Σαραβάκος, Δημόπουλος Χρ.), στα οποία ο "μικρός" πέτυχε 2 γκολ, η τιμή του στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο έφτασε τα 300 εκ. δραχμές.

Μετά απο αυτά τα αξέχαστα ματς η τιμή της "μετοχής" του ανέβηκε σίγουρα κι άλλο.

ΑΕΚ

Παρ' όλα αυτά ο Δημήτρης Σαραβάκος αναγκάστηκε να αφήσει τον Παναθηναϊκό το 1994, σε ηλικία 33 ετών, με προορισμό την ΑΕΚ την οποία έβαλε για πρώτη φορά στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ με τις αναγεννημένες εμφανίσεις του εναντίον της Ρέιτζερς.

Η επιστροφή στον Παναθηναϊκό

Η αγάπη του για τον Παναθηναϊκό τον έφερε ξανά πίσω στην ομάδα για να κλείσει την καριέρα του στην ομάδα της καρδιάς του, χωρίς όμως να έχει την παλαιότερη αποδοχή από το σύλλογο και με μόνο στήριγμα τους φίλαθλους του Παναθηναϊκού.

Με τον Παναθηναϊκό αγωνίστηκε σε 373 αγώνες, σκόραρε 200 τέρματα και έφτασε με την ομάδα στους 4 του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης και στους 8 του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Ντεμπούτο στην Ευρώπη έκανε το 1984 στην Ολλανδία, στον Αγώνα Φέγιενορτ - ΠΑΟ 0-1, στον οποίο σκόραρε με πέναλτι.

Εθνική Ελλάδος

Ο Δημήτρης Σαραβάκος ήταν και βασικότατο στέλεχος της Εθνικής Ελλάδος και αγωνίστηκε το διάστημα 1982-1994. Είναι δεύτερος σκόρερ στην ιστορία της Εθνικής με 22 γκολ σε 78 συμμετοχές.

Συμμετείχε στην ομάδα που διεκδίκησε την πρόκριση για το Euro 1988, συνέβαλε στη μεγάλη επιτυχία της πρόκρισης στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αμερικής το 1994 και προσπάθησε για κάτι καλύτερο στους αγώνες του μουντιάλ.

Σημερινή κατάσταση

Σήμερα ασχολείται με το ποδόσφαιρο 5Χ5 στην άμμο και είναι επιχειρηματίας. Επίσης αρθρογραφεί στην αθλητική εφημερίδα SPORTDAY.

Ομάδες

• 1979-1984 Πανιώνιος
• 1984-1994 Παναθηναϊκός
• 1994-1996 ΑΕΚ
• 1996-1997 Παναθηναϊκός

Τίτλοι

• 3 Πρωταθλήματα Ελλάδας 1986, 1990, 1991
• 9 Κύπελλα Ελλάδας 1979, 1986, 1988, 1989, 1991, 1993, 1994, 1996, 1997

Δεν έκρυψε ποτέ την πικρία του για τον τρόπο που επιθυμούσε να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια. Σε συνέντευξη που είχε δώσει ο μεγάλος «μικρός» του Ελληνικού ποδοσφαίρου, στην Εφημερίδα το ΒΗΜΑ το 1998, είχε πει τα εξής :

«Δεν μπορώ να πω ότι αισθάνομαι άδειος τώρα που δεν παίζω. Αν μου λείπει κάποιο πράγμα είναι το περιβάλλον μέσα στο οποίο λειτουργείς όταν είσαι ποδοσφαιριστής, η προετοιμασία, οι συμπαίκτες, η αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε έναν άλλο κόσμο. Δεν αναπολώ τα κυριακάτικα ματς. Ακόμη και τώρα όμως, η ψυχολογική μου κατάσταση είναι πολύ σταθερή. Εγώ είμαι ήρεμος χαρακτήρας. Επομένως, η ανάγκη για μια ζωή χωρίς εξάρσεις με εξυπηρετούσε και το πρόγραμμά μου δεν μεταβλήθηκε κατά τρόπο εξωφρενικό.

Έχω πει και παλιότερα ότι επιθυμούσα ένα διαφορετικό τέλος, που να αρμόζει με την ποδοσφαιρική μου πορεία. Δυστυχώς αυτό δεν έγινε και λείπει το κερασάκι από την τούρτα. Η αγάπη και η εκτίμηση που δείχνει όμως ο κόσμος στο πρόσωπό μου με ικανοποιεί, γιατί αναγνωρίζουν τη διάρκεια της προσφοράς μου. Γενικότερα ωστόσο ο καθένας οφείλει να σταματάει όταν ο ίδιος κρίνει ότι έχουν πλέον πληρωθεί οι υλικοί και ψυχολογικοί παράγοντες. Όλοι γνωρίζουν κατά βάθος ποια είναι η κατάλληλη στιγμή, αλλά χρειάζονται μία αφορμή για να τη βρουν. Το σημαντικότερο εξάλλου είναι να μην γκρεμιστεί στα μάτια του κοινού η εικόνα που αυτό έχει χτίσει».