Παρακολουθώντας τις τελευταίες εξελίξεις στον Παναθηναϊκό και μη μπορώντας να κατανοήσω τις αντιδράσεις εκατέρωθεν μου ήρθε στο μυαλό ένα σύνθημα το οποίο πολλοί θεωρούσαν ότι έσβησε για πάντα αλλά στην πραγματικότητα ζει και βασιλεύει:
«Παύλο, Θεέ, πάρε την ΠΑΕ!». Και το λέω με την έννοια του προσώπου του οποίου όσο και αν προσπάθησαν τεχνηέντως κάποιοι δεν μπόρεσε ποτέ στην πραγματικότητα να φθαρεί ακόμα κι όταν οι ποδοσφαιρικές του αντιλήψεις έγειραν προς τη μεριά του μεγάλου εχθρού.
Φυσικά, δε σημαίνει ότι το χθεσινό επικοινωνιακό τέχνασμα του Νικόλα Πατέρα αμαύρωσε την εικόνα του στο μυαλό των φίλων της ομάδας όπως είχε γίνει -ας πούμε- περιστασιακά με την παραμονή του Τεν Κάτε ή με την αγορά του Χρήστου Μελίσση ως «killer».
Απλά, είναι μια απορία που σχηματίστηκε σε πολλούς ότι, δηλαδή: γιατί επί τις διετίας της δικής του προεδρίας δεν αποκτήθηκε το πολυπόθητο «hummer», αλλά κάποιος Μπιάρσμιρ, ενώ χάθηκε ο Μέλμπεργκ για 500 χιλ. ευρώ (σημαδιακό; Δεν νομίζω! Αν και μπορεί να ήταν για πολύ λιγότερα) πολλώ δε μάλλον από τον «αιώνιο» αντίπαλο.
Καλές οι διαπιστώσεις, οι οποίες προφανώς είναι αντίθετες με τη μάζα των οπαδών του συλλόγου, ωστόσο πάμε και στην ουσία του θέματος μιλώντας ξεκάθαρα:
-Ήταν δεν ήταν κίνηση εντυπωσιασμού αυτή του Νικόλα Πατέρα το καλό μπορεί τελικά για τον Παναθηναϊκό να έρθει. Είτε από τη μία γιατί ο μεγαλομέτοχος στριμώχτηκε και πρέπει να τα σκάσει για τον Γκαλάς, είτε από την άλλη αν τελικά η ΠΑΕ αποδεχθεί το 1,5 εκ. του Πατέρα (μέχρι στιγμής δεν υπάρχει απάντηση στη δεύτερη πρόταση-πρόκληση) όπου πάλι το αποτέλεσμα, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, θα είναι το ίδιο: ο Γκαλάς στον Παναθηναϊκό.
-Βεβαίως, υπάρχει και το αρνητικό ενδεχόμενο εξίσου πιθανό με τις προηγούμενες (ευεργετικές) περιπτώσεις που λέει ότι: το αφεντικό του συλλόγου μουλαρώνει και λόγω εγωισμού όχι δεν προχωράει στην απόκτηση killer, αλλά αγοράζει διαφορετικού του Γκαλάς με τα ίδια λεφτά. Μπορεί να πάρει καλύτερου του Γάλλου; Αμφιβάλλω, αλλά από τη στιγμή που, λέγεται, ότι έχει παρθεί -έτσι κι αλλιώς- απόφαση για απόκτηση αμυντικού εγνωσμένης αξίας τότε η κίνηση Πατέρα θα νομίζει κανείς ότι εξυπηρετεί άλλους (λιγότερους υγιείς) σκοπούς.
Όπως και να έχει, πάντως, όλα δείχνουν ότι έφτασε (επιτέλους) η ώρα να αποκτηθεί ο αμυντικός που αναζητά τόσα χρόνια ο Παναθηναϊκός. Αυτό έχει σημασία και αυτό θα έπρεπε να απασχολεί τους φίλους της ομάδας. Γιατί αγωνιστικώς, με killer στην άμυνα ο Παναθηναϊκός, είναι δυνατότερος από πέρυσι και μπορεί να κοιτάξει στα μάτια τον εξίσου δυνατότερο Ολυμπιακό.
Φυσικά, δε σημαίνει ότι το χθεσινό επικοινωνιακό τέχνασμα του Νικόλα Πατέρα αμαύρωσε την εικόνα του στο μυαλό των φίλων της ομάδας όπως είχε γίνει -ας πούμε- περιστασιακά με την παραμονή του Τεν Κάτε ή με την αγορά του Χρήστου Μελίσση ως «killer».
Απλά, είναι μια απορία που σχηματίστηκε σε πολλούς ότι, δηλαδή: γιατί επί τις διετίας της δικής του προεδρίας δεν αποκτήθηκε το πολυπόθητο «hummer», αλλά κάποιος Μπιάρσμιρ, ενώ χάθηκε ο Μέλμπεργκ για 500 χιλ. ευρώ (σημαδιακό; Δεν νομίζω! Αν και μπορεί να ήταν για πολύ λιγότερα) πολλώ δε μάλλον από τον «αιώνιο» αντίπαλο.
Καλές οι διαπιστώσεις, οι οποίες προφανώς είναι αντίθετες με τη μάζα των οπαδών του συλλόγου, ωστόσο πάμε και στην ουσία του θέματος μιλώντας ξεκάθαρα:
-Ήταν δεν ήταν κίνηση εντυπωσιασμού αυτή του Νικόλα Πατέρα το καλό μπορεί τελικά για τον Παναθηναϊκό να έρθει. Είτε από τη μία γιατί ο μεγαλομέτοχος στριμώχτηκε και πρέπει να τα σκάσει για τον Γκαλάς, είτε από την άλλη αν τελικά η ΠΑΕ αποδεχθεί το 1,5 εκ. του Πατέρα (μέχρι στιγμής δεν υπάρχει απάντηση στη δεύτερη πρόταση-πρόκληση) όπου πάλι το αποτέλεσμα, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, θα είναι το ίδιο: ο Γκαλάς στον Παναθηναϊκό.
-Βεβαίως, υπάρχει και το αρνητικό ενδεχόμενο εξίσου πιθανό με τις προηγούμενες (ευεργετικές) περιπτώσεις που λέει ότι: το αφεντικό του συλλόγου μουλαρώνει και λόγω εγωισμού όχι δεν προχωράει στην απόκτηση killer, αλλά αγοράζει διαφορετικού του Γκαλάς με τα ίδια λεφτά. Μπορεί να πάρει καλύτερου του Γάλλου; Αμφιβάλλω, αλλά από τη στιγμή που, λέγεται, ότι έχει παρθεί -έτσι κι αλλιώς- απόφαση για απόκτηση αμυντικού εγνωσμένης αξίας τότε η κίνηση Πατέρα θα νομίζει κανείς ότι εξυπηρετεί άλλους (λιγότερους υγιείς) σκοπούς.
Όπως και να έχει, πάντως, όλα δείχνουν ότι έφτασε (επιτέλους) η ώρα να αποκτηθεί ο αμυντικός που αναζητά τόσα χρόνια ο Παναθηναϊκός. Αυτό έχει σημασία και αυτό θα έπρεπε να απασχολεί τους φίλους της ομάδας. Γιατί αγωνιστικώς, με killer στην άμυνα ο Παναθηναϊκός, είναι δυνατότερος από πέρυσι και μπορεί να κοιτάξει στα μάτια τον εξίσου δυνατότερο Ολυμπιακό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου