Γεια σας…
Ο αγώνας της Τετάρτης έχει περάσει και είμαι σίγουρος ότι αρκετοί στενοχωρηθήκατε όσο κι εμείς για το αποτέλεσμα. Αν κι εμάς μας στενοχώρησε και η εμφάνιση που οδήγησε στο τελικό αποτέλεσμα. Ο τρόπος που παίξαμε. Ήταν μια μεγάλη απογοήτευση για εμάς να χάσουμε σπίτι μας, μπροστά στον κόσμο μας, γιατί όλοι ξέρουμε τώρα την αντιπαλότητα ανάμεσα στις δύο ομάδες και πόσο ιδιαίτερο είναι αυτό το παιχνίδι. Αλλά ως παίκτες αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να προχωρήσουμε. Δεν μπορούμε να αφήσουμε ένα παιχνίδι, όποιο κι αν είναι αυτό, όσο σημαντικό κι αν είναι να επηρεάσει τη συνέχεια, την προσπάθειά μας. Πρέπει να δούμε το επόμενο, το μεθεπόμενο, αυτά που έρχονται. Αυτό είναι ίσως από τα καλύτερα στον αθλητισμό και ειδικότερα στο μπάσκετ. Δεν έχεις επιλογή.
Ότι κι αν γίνει την Τετάρτη ή την Πέμπτη, το Σάββατο ή την Κυριακή πρέπει να επιστρέψεις στο γήπεδο για να παίξεις. Δεν μπορείς να μένεις στο χθες. Είναι μια καινούρια μέρα. Το σίγουρο είναι ότι δεν ήταν αυτή η τελευταία φορά που θα αναμετρηθούμε φέτος με τον Ολυμπιακό. Ήδη είδαμε μεγάλα κομμάτια του αγώνα, είδαμε τα λάθη που κάναμε, είδαμε ότι παίξαμε γενικότερα άσχημα. Δεν πρόκειται να μιλήσω καθόλου για το ποιος ήταν τραυματίας, ή άρρωστος. Όταν βγαίνεις στο γήπεδο να παίξεις, οι δικαιολογίες τελειώνουν. Δεν ψάχνουμε για δικαιολογίες. Κάποιοι αγώνες είναι σαν… τρενάκι του λούνα παρκ.
Ανεβαίνει λίγο, μετά πέφτεις προς τα κάτω, ξανανεβαίνεις, αλλά αυτή είναι η ομορφιά του παιχνιδιού. Ακόμη κι όταν είσαι από την πλευρά των ηττημένων, κάτι που ευτυχώς με εμάς δεν είναι κάτι που συμβαίνει συχνά. Ειδικά στο σπίτι μας, μπροστά στον κόσμο μας. Αλλά θα το ξαναπώ: Δεν είναι η τελευταία φορά που θα παίξουμε μαζί τους.
Αυτό που πραγματικά θα ήθελα να κάνω, είναι να ευχαριστήσω τον κόσμο για την πολύ καλή ατμόσφαιρα, για την παρουσία του και να του πω, να σας πω, ότι λυπάμαι πολύ που δεν σας κάναμε χαρούμενους. Ξέρουμε πολύ καλά πόσο νοιάζονται γι’ αυτή την ομάδα οι φίλοι του Παναθηναϊκού και θα θέλαμε να συνεχίσετε να μας στηρίζεται να είστε δίπλα μας. Κι εμείς με τη σειρά μας θα προσπαθήσουμε να συνεχίσουμε να έχει η ομάδα τις επιτυχίες που έχει όλα αυτά τα χρόνια. Όπως ξέρω ότι οι αντίπαλοί μας χάρηκαν…
Είδα και κάποιες φωτογραφίες στο ίντερνετ μετά τον αγώνα. Είδα τους πανηγυρισμούς. Αλλά δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένας αγώνας. Δεν ήταν ένας τίτλος. Ξέρω ότι είναι κάτι που δεν γίνεται συχνά να μας κερδίζουν, ιδιαίτερα στο σπίτι μας. Όπως ξέρω ότι και το 2007 που μας νίκησαν εδώ, ο Παναθηναϊκός πήρε το τριπλ κράουν… Οπότε… Είναι ένα ακόμη παράδειγμα πως το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας, τη δουλειά και την πορεία μας. Τίποτα δεν τελείωσε με έναν αγώνα. Δεν χαρήκαμε, αλλά τίποτα δεν τελείωσε.
Αυτή τη στιγμή ανυπομονούμε για τον πρώτο αγώνα του Top16. Θέλουμε να έρθει η ώρα για τον πρώτο αγώνα και να «κλέψουμε» τη νίκη στην πρεμιέρα και εκτός έδρας. Θα είναι πολύ σημαντικό για τη συνέχεια να το καταφέρουμε. Τώρα πρέπει να πάρουμε όσο το δυνατόν περισσότερες νίκες και να προκριθούμε. Αυτός είναι ο στόχος τώρα. Και πιστέψτε με έχουμε ένα πολύ-πολύ ισχυρό κίνητρο. Θέλουμε να πάρουμε νίκες και θέλουμε να παίξουμε καλά… Δεν είμαστε αυτό που δείξαμε στον αγώνα της Τετάρτης. Θα το αποδείξουμε στο γήπεδο…
Να είστε καλά και να είστε δίπλα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου